بررسی تأثیر آموزش بر میزان آگاهی و مهارت دانشجویان مامایی در خصوص احیاء نوزاد

زمینه و هدف: گذر از مرحله داخل رحمی و قدم نهادن به دنیای خارج از رحم احتمالاً پر مخاطره ­ ترین واقعه زندگی است. حدود یک درصد از نوزادان برای ادامه حیات نیاز به اقدامات گسترده احیاء دارند. با به کار بستن ماهرانه روش­های احیاء نوزاد، پیش آگهی بیش از یک میلیون مرگ نوزاد در سال بهبود می­یابد. در این پژوهش تأثیر آموزش بر میزان آگاهی و مهارت دانشجویان مامایی در خصوص احیاء نوزاد مورد ارزیابی قرار گرفت. روش­کار : در این پژوهش مداخله­ای از نوع قبل و بعد، 81 دانشجوی مامائی شرکت کردند. ابزار جمع­آوری داده­ها برای سنجش آگاهی پرسشنامه، و برای سنجش مهارت چک لیست مشاهده بود. روایی و پایایی پرسشنامه و چک لیست مشاهده قبل از جمع­آوری داده­ها مورد تأیید قرار گرفت. یافته­ها: یافته­های پژوهش نشان داد کلیه دانشجویان قبل از آموزش آگاهی ضعیف یا متوسط داشته که بعد از آموزش آگاهی اغلب آنها در حد خوب بود. میانگین نمره آگاهی قبل از آموزش 46/24 بود که بعد از آموزش به 34/29 افزایش یافت. میانگین نمره مهارت قبل از آموزش 83/13 بود که بعد از آموزش به 75/91 افزایش یافت. مقایسه نمرات آگاهی و مهارت دانشجویان قبل و بعد از آموزش در هر دو مورد تفاوت معنی­داری را نشان داد (به ترتیب 003/0= p و 0001/0= p ). نتیجه­گیری: آگاهی و مهارت دانشجویان مامایی در خصوص انجام احیاء نوزاد قبل از آموزش در اکثر موارد در سطح پایین بود و اختلاف معنی­داری بین میزان آگاهی و مهارت دانشجویان قبل و بعد از آموزش در این پژوهش مشاهده گردید و با توجه به تأثیر انجام احیا در کاهش شاخص مرگ و میر نوزادان تازه متولد شده، نقش مهم آموزش علمی و عملی با استفاده از تکنیک­ها و ابزارهای پیشرفته ضروری است.